Είπα σε κάποιον μιά φορά: Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές τού πειρασμού;».
Ό Χριστιανός δέν πρέπει νά είναι φανατικός, άλλα νά έχη αγάπη γιά όλους τους ανθρώπους.
Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά νά είναι, κάνει κακό.
Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους
κοσμικούς μέ μιά γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους
τράνταζε.
Μιά φορά μου λέει: «Σε μιά συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σέ μιά
κυρία». Άλλα μέ τον τρόπο πού της τό είπε, την είχε σακατέψει. Την
πρόσβαλε μπροστά σέ όλους. «Κοίταξε, τού λέω, εσύ πετάς στους άλλους
χρυσά στεφάνια μέ διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τά πετάς, σακατεύεις
κεφάλια. Όχι μόνον ευαίσθητα άλλα καί γερά». Ας μην πετροβολάμε τους
ανθρώπους… χριστιανικά.