Η προσευχή απομακρύνει τα πονηρά πνεύματα

Πηγαίνοντας μια Κυριακή στην Εκκλησία της σκήτης ο Αββάς Μακάριος, πού είχε χάρισμα από τον Θεό να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια, είδε την καλύβα κάποιου Μοναχού τριγυρισμένη από πονηρά πνεύματα. Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα…
Χωρίς άλλο, συλλογίσθηκε ο Όσιος, έχει κυριευθεί από αμέλεια ο Αδελφός, γι αυτό έχουν τόσο θάρρος μαζί του οι δαίμονες.
Σαν τελείωσε η Λειτουργία, πήγε καί χτύπησε την πόρτα του Μοναχού:
- Ήλθα να σου ζητήσω μια χάρη, του είπε. Μετά χαράς, Αββά, αν περνά από το χέρι μου.
Βρίσκομαι σε μεγάλη στενοχώρια καί θέλω να προσευχηθείς για μένα στον Κύριο να με ανακούφιση.

Ο αββάς Αρσένιος τα λέει ωραία!..π.Κονάνος

50ός Ψαλμός (ερμηνεία από τόν π. Αθανάσιο Λεμεσού) μέρος πρώτο

ΠΩΣ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ...

Ένα εξαιρετικό κείμενο με κατευθυντήριες οδηγίες για όσους δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία και όχι μόνο...
Του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου - Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου, μετόχιον Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους. 
Συμβολή στη λογική λατρεία του Θεού, για ενεργό συμμετοχή των πιστών, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 97-106


Όταν αποφασίζουμε να πάμε στον ιερό Ναό[1] πρέπει προκαταβολικά να πιστεύουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιερό, σε τόπο προσευχής και κατανύξεως, όπου ευρίσκεται και κατοικεί αόρατα ο Θεός, ο Βασιλεύς των Βασιλευό­ντων και ότι κάθε είσοδος μας σε Ναό μας προσθέτει αγια­σμό και Θεία ευλογία.
Αυτό επιβάλλει να μπαίνουμε σιωπηλοί, το βάδισμα μας να γίνεται σεμνά και αθόρυβα, οι κινήσεις μας γενικά πρέπει να δεικνύουν ευλάβεια και ή διάθεση μας να μαρτυρεί διάθεση για λήψη ευλογίας και θείας Χάριτος.

Κατάκριση και Ιεροκατηγορία: Οι μεγάλες αμαρτίες.

"... Μέσος έστηκεν Θεού και ανθρώπων ό ιερεύς, τας εκείθεν τιμάς κατάγων προς ημάς και τας παρ' ημών ικεσίας ανάγων εκεί".

Αλλά λέγεις: Δεν έχω, λοιπόν, εγώ το δικαίωμα να κρίνω τον ιερέα; Όχι, δεν δικαιούσαι• Εάν οι λαϊκοί είχον το δικαίωμα να ερευνούν τον βίον και την πολιτείαν των πνευματικών των ποιμένων, δια να αποφασίζουν αν πρέπη να πειθαρχούν εις αυτούς ή να ανταρτεύουν, τότε, οι αρχόμενοι θα έθεταν τον εαυτόν των επάνω από τους άρχοντας και το παν θα εγίνετο άνω κάτω, θα ήσαν άνω τα πόδια και κάτω η κεφαλή. Ή δεν ακούεις τον Χριστόν, ο οποίος λέγει: μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε; (Ματθ. Ζ' 1), και τον Παύλον, ο οποίος μας φωνάζει• Συ τι κρίνεις τον αδελφόν σου; (Ρωμ. ΙΔ' 10). Εάν τον αδελφόν σου έχεις καθήκον να μη κρίνης, πολύ περισσότερον οφείλης ν' απέχης από του να κρίνης τον ιερέα. Ο Θεός σου το απαγορεύει. Πως το τολμάς εσύ;

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/07/katakrisi-ierokathgoria.html#ixzz2a3E264Iw

Τι στολίζεις τον εαυτό σου; Αυτή η εμφάνιση δεν είναι γυναίκας που ικετεύει!

Αγιος ιωάννης ο Χρυσόστομος

Μα και η ενδυμασία μας στο ναό να είναι καλή από κάθε πλευρά. Να είναι κόσμια και όχι εξεζητημένη. Γιατί το κόσμιο είναι σεμνό, ενώ το εξεζητημένο είναι άσεμνο.

Αυτό ακριβώς μας παραγγέλλει και ο απόστολος Παύλος, όταν λέει: «Θέλω να προσεύχονται οι άνδρες σε κάθε  τόπο, σηκώνοντας προς τον ουρανό χέρια όσια, χωρίς οργή και δισταγμό ολιγοπιστίας.

Επίσης και οι γυναίκες να προσεύχονται με αμφίεση σεμνή, στολίζοντας τον εαυτό τους με σεμνότητα και σωφροσύνη, όχι με περίτεχνες κομμώσεις και χρυσά κοσμήματα ή μαργαριτάρια ή ενδύματα πολυτελή, αλλά με ό,τι ταιριάζει στις γυναίκες που λένε ότι σέβονται το Θεό, δηλαδή με καλά έργα» (Α' Τιμ. 2:8-10).

Ο Γέρων Νίκων ο Αγιορείτης ομιλεί στην Μυτιλήνη γα την ζωή μετά τη ζωή -...

Ἄνοιξε λοιπόν τή χαραμάδα τῆς καρδιᾶς σου!

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΡΩΤΟΥΝ ΠΩΣ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ

  Τι κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον; Θέλουμε τουλάχιστον να του μιλούμε! Το ίδιο και με τον Χριστό!Του μιλούμε με την προσευχή μας και Του εναποθέτουμε όλη μας τη ζωή και την ελπίδα μας!
Τι άλλο κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον; Θέλουμε να τον βλέπουμε! Το ίδιο και με τον Χριστό. Πάμε σπίτι Του, στον ναό, και Τον προσκυνούμε.

Πῶς νίκησε ἡ Ἁγία Παρασκευή;

     

Ἀντωνίνου τό φρύαγμα ἀνδρικῶς  κατέβαλε.

Ἕνα τροπάριο τῆς σημερινῆς ἀκολουθίας, πού ἀναφέρεται στήν Ἁγία Παρασκευή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, λέγει ὅτι ἡ Μεγάλη Ἁγία, πού ἑορτάζουμε σήμερα, παρ᾿ ὅτι ἦταν γυναίκα καί μάλιστα νεαρῆς ἡλικίας, ἀνδρικῶς καί γενναίως ἐνίκησε τήν μανία τοῦ αὐτοκράτορα Ἀντωνίνου. Σέ ἄγρια βασανιστήρια τήν ὑπέβαλε, ἀλλ᾿ ἐκείνη πάντοτε σώα καί ἀβλαβής διέμενε. Πολλά ἦταν τά μαρτύριά της. Ἐμαρτύρησε ἐπί τῆς ἐποχῆς τριῶν αὐτοκρατόρων τῆς Ρώμης. Πάντοτε ὅμως νικοῦσε βοηθείᾳ καί ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.

Ἀπό τά πολλά μαρτύρια ἕνα μόνο θά ἀναφέρουμε σήμερα. Κάποτε τήν ἔβγαλαν ἀπό τήν φυλακή, στήν ὁποία τήν ἔκλεισαν καί τήν ὡδήγησαν στό στάδιο. Ἐκεῖ ἐλευθέρωσαν ἀπό τό κλουβί του ἕναν δράκοντα, ἕνα θηρίο, ἕνα τεράστιο φίδι, γιά νά τήν κατασπαράξει. Ἐκεῖνο μέ ὁρμή πήγαινε κατ᾿ ἐπάνω της, ἀλλά ἡ Ἁγία δέν πτοήθηκε, δέν τά ἔχασε. Σήκωσε τό χέρι της καί σταύρωσε τό θηρίο. Αὐτοστιγμῇ ἐκεῖνο κόπηκε στά δύο, σάν νά τό χτύπησαν μέ μεγάλο καί δυνατό μαχαίρι. Γιά ὥρα χτυπιόταν μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια ὅλων τῶν παρευρισκομένων, ἕως ὅτου ψόφησε.

Η οσία Ειρήνη της Μονής του Χρυσοβαλάντου

Η οσία Ειρήνη ζούσε στην Καππαδοκία στους κόλπους πλούσιας και ευγενούς οικογένειας, μετά τον θάνατο του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεοφίλου (842). Όταν η Θεοδώρα ανέλαβε την αντιβασιλεία, αναζήτησε σε όλη την Αυτοκρατορία σύζυγο για το γιό της, τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ (842-867). Οι απεσταλμένοι της αυλής πρόσεξαν την ομορφιά και ευγένεια των ηθών της Ειρήνης και την έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη μαζί με την αδελφή της, η οποία παντρεύτηκε αργότερα τον καίσαρα Βάρδα, αδελφό της Θεοδώρας. Στον δρόμο τους πέρασαν κοντά από το όρος Όλυμπος της Βιθυνίας και η Ειρήνη επισκέφθηκε τον άγιο Ιωαννίκιο τον Μέγα, ο οποίος την χαιρέτησε προλέγοντας ότι θα γινόταν ηγουμένη της Μονής Χρυσοβαλάντου.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεημων και ασεβούντες προς τη Θεία Λειτουργία

Θέλοντας ο μακάριος Ιωάννης, να διορθώσει εκείνους τους ράθυμους, που δεν συμμετείχαν με επιμέλεια στις ιερές ακολουθίες,έκανε κάτι το αξιομνημόνευτο.

Μιαν επίσημη ημέρα,επειδή είχε διαπιστώσει, ότι πολλοί αμελείς έβγαιναν μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου από την εκκλησία και φλυαρούσαν άσκοπα μεταξύ τους,αφήνει κι αυτός την θεία ιερουργία,βγαίνει από τον ναό και κάθεται μαζί με όλους τους άλλους.Όλοι παραξενεύτηκαν μ' αυτό.

''Δεν πρέπει, να απορείτε.Όπου βρίσκονται τα πρόβατα,εκεί εξάπαντος πρέπει,να είναι και ο βοσκός.Γιατι,τις λειτουργικές συνάξεις, τις κάνουμε σύμφωνα με την παράδοση για σας και για την δική σας ωφέλεια.Αν λοιπόν,εσείς κάθεστε έξω,τότε είναι ανώφελος ο κόπος μας.Να,γιατι αποφάσισα,όταν εσείς βγαίνατε έξω, να βγαίνω κι εγώ μαζί σας.Κι όταν πάλι μπαίνατε, να μπαίνω κι εγώ''

Έτσι διορθώθηκαν πολλοί και λυτρώθηκαν από την κακή συνήθεια.Αλλά κι εκείνους, που ασύνετα συζητούσαν μέσα στην εκκλησία,φρόντιζε όσο μπορούσε, να τους διορθώνει.Αν όμως έβλεπε κανέναν, μετά από μια και δυο συμβουλές να μην διορθώνεται, τον έβγαζε αμέσως έξω,λεγοντάς του και τον Δεσποτικό λόγο,,,Τον οίκον του Θεού,οίκον προσευχής δει είναι,,,Εκείνους πάλι, που συμμετείχαν με ευλάβεια και κατάνυξη στις ακολουθίες,τους επαινούσε, επιδοκίμαζε την φιλοθεία τους,ακόμα και με τιμητικά αξιώματα τους επιβράβευε. 

Από τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/07/agios-iwannhs-elehmwn-asebountes.html#ixzz2ZcUSS2Fw

Η ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Ἡ μεγάλη πλάνη - του π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Πριν από τέσσερα χρόνια, ή πέντε, δεν ενθυμούμαι καλά, σας είχα αναφέρει ένα γεγονός, δεν ξέρω πόσοι από σας το είχατε ακούσει, το ξαναεπαναλαμβάνω, διότι έχει άμεση σχέση με το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα.
Ήρθε κάποιος χριστιανός, επαναλαμβάνω πριν από τέσσερα χρόνια, πέντε, δεν θυμούμαι, μου είπε το όνομά του, και ήλθε σε μένα επειδή είχε πεθάνει ο πνευματικός του, – γνωστός, από το Λοιμωδών, – και αμέσως μετά μου είπε: «Εγώ πάτερ μου, για να ξέρεις είμαι πολύ καλός χριστιανός, είμαι και ταπεινός, είμαι και δίκαιος», και τον ρώτησα από πού αυτό το συμπέρασμα.

ΓΑΜΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

▪Γιατί περιεργάζεσαι ξένα κάλλη; Γιατί περιεργάζεσαι ερωτικά πρόσωπο που δεν είναι δικό σου; Γιατί οδηγείσαι προς το γκρεμό; Γιατί βάζεις τον εαυτό σου μέσα σε δίχτυα αιχμαλωσίας;

Απόλαυσε τ’ αγαθά του γάμου και ότι σου προσφέρει η νόμιμη και ευλογημένη σχέση, και ασφαλίσου από την αμαρτία της ξένης απόλαυσης.

▪Όπου υπάρχει συζυγική αγάπη, υπάρχει ένα από τα’ αξιομακάριστα πράγματα στη ζωή του ανθρώπου. Όταν υπάρχει αυτή η αγάπη, συνυπάρχει κάθε πλούτος, κάθε ευτυχία. Όπως επίσης, όταν αυτή δεν υπάρχει, τίποτε δεν ωφελούν όλα τα άλλα, αλλά όλα ανατρέπονται και είναι γεμάτα από αηδία και σύγχυση.

Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΝΙΚΩΝΑΣ ΚΑΤΗΧΕΙ

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ψυχή έχουμε μόνο μία!

Αν χάσεις χρήματα, μπορείς να αποκτήσεις πάλι, το ίδιο, αν χάσεις το σπίτι σου, το ζώο σου, οτιδήποτε από τα υπάρχοντά σου. Αν όμως, χάσεις την ψυχή σου, άλλη ψυχή δεν θα μπορέσεις  ν’ αποκτήσεις. Κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου, κι αν κυριαρχείς στην οικουμένη, δεν θα μπορέσεις, δίνοντας όσα έχεις και την οικουμένη ολόκληρη, ν’ αγοράσεις μια ψυχή.

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πώς νιώθουμε την παρουσία του Θεού; Πώς είναι να ζούμε με την αίσθηση ότι είμαστε μπροστά στο Θεό; Οπωσδήποτε δεν μπορώ να ζω μπροστά στο Θεό και να έχω την αίσθηση της παρουσίας Του, όταν η συνείδησή μου με κατηγορεί. Το πρώτο πράγμα που νιώθω όταν η συνείδησή μου με ελέγχει είναι να αποφύγω να θυμάμαι το Θεό και τον έλεγχο της συνείδησής μου. Δεν θέλω ούτε να ακούω γι΄ Αυτόν. Θέλω να κρυφτώ, σαν τους πρωτοπλάστους, όταν παρέβησαν την εντολή Του.

Φιληδονία, Φιλοδοξία, Φιλαργυρία- Οι τρεις θρασύτατοι πειρασμοί

Κατά τήν ἁγιοπατερική καί νηπτική διδασκαλία, τά ἑπτά θανάσιμα ἁμαρτήματα εἶναι: 1. γαστριμαργία, 2. πορνεία, 3. φιλαργυρία, 4. ἀκηδία, 5. ὀργή, 6. κενοδοξία, καί 7. φθόνος (βλπ. Παν. Τρεμπέλα “Δογματική”, τόμ. Β´ σελ. 300-13).
Εἰδικότερα, στήν κοινωνική καί καθημερινή ζωή, τρεῖς εἶναι οἱ θρασύτατοι πειρασμοί, πού σάν μολυσματικές ἐπιδημίες ὁδηγοῦν ἀσφαλέστερα στήν ἀμετανοησία καί τόν πνευματικό θάνατο: Ἡ φιληδονία, ἡ φιλοδοξία, καί ἡ φιλαργυρία. Ἡ ἀγάπη καί προσκόλληση σ᾽ ὅλες τίς σαρκικές ἡδονές (πλήν τοῦ νόμιμου Γάμου), ἡ σφοδρότατη γοητεία καί ἐπιθυμία τῆς δόξας, καί ἡ ἄκρα ἀγάπη τῶν ἀργυρίων (τῶν χρημάτων καί τοῦ πλούτου).
Ἡ ἀνθρώπινη ζωή εἶναι σπαρμένη ἀπό μύριους πειρασμούς. Κάθε βῆμα καί πειρασμός. Κάθε λεπτό καί παρανομία. Κάθε λογισμός καί τῆς ψυχῆς δυσωδία. Τ’ ἁμαρτήματα εἶναι τόσα πολλά, ὥστε οὔτε ἀριθμοῦνται οὔτε ταξινομοῦνται.

Τονίζεται μονάχα ἡ σοβαρότητα ἑπτά ἁμαρτημάτων, τά ὁποῖα χαρακτηρίζονται “θανάσιμα”, ὄχι πώς δέ συγχωροῦνται, ἀλλά γιατί, ἄν δέν προσέξει ὁ ἄνθρωπος, μποροῦν νά ὁδηγήσουν στή σκλήρυνση καί ἀμετανοησία, δηλαδή, τόν πνευματικό θάνατο.

Μιά απλή και περιεκτική εξήγηση της Θείας Λειτουργίας.

  Η οικονομική κρίση έχει φέρει πολλούς συνανθρώπους μας πίσω στην Εκκλησία. Οι πιο πολλοί συμετέχουν για πρώτη φορά στην ζωή τους στην Κυριακάτικη  Θεία Λειτουργία .Παρακάτω θα βρείτε μια περιγραφή του Μυστηρίου σε απλή γλωσσα η οποία θα βοηθήσει την κατήχηση σας και την συμμετοχή σας στην Μυστηριακή ζωή .

Η Θεία Λειτουργία αρχίζει!!!

Η λειτουργία των Κατηχουμένων

Η Λειτουργία των Κατηχουμένων, αντιστοιχεί στην παρουσία Του ανάμεσα στους ανθρώπους, στους οποίους δίδαξε τον Λόγο της Αλήθειας.

Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού μπορούσαν να συμμετέχουν σ’ αυτήν και οι Κατηχούμενοι, δηλαδή όσοι προετοιμάζονταν να γίνουν Χριστιανοί, χωρίς να έχουν βαπτισθεί ακόμη.

Ο Ιερέας αρχίζει μέσα από το Άγιο Βήμα με την εκφώνηση*:

«Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων».

Έτσι δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό και τον προσκαλεί να είναι παρών στο μυστήριο. Την ίδια ώρα ο Ιερέας κρατάει στα χέρια του το Ευαγγέλιο και στυαυρώνει με αυτό την Αγία Τράπεζα.

Ο λαός απαντάει: «Αμήν». Είναι μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «ας γίνει» ή «πραγματικά, αληθινά».

Τα ειρηνικά

Στη συνέχεια, ο διάκονος όρθιος μπροστά στην Ωραία Πύλη μοιάζει με άγγελο που καλεί τον λαό να προσευχηθεί.

Αρχίζει με την αίτηση για την ειρήνη, γιατί χωρίς αυτήν είναι αδύνατη η προσευχή.

Και οι πιστοί αναφωνούν νοερά, μαζί με τον χορό* που ψάλλει: «Κύριε ελέησον»(=Κύριε, ελέησέ μας).

Όρθιος μπροστά στην Ωραία Πύλη, κρατώντας πάντα ανασηκωμένο το οράριο σαν απλωμένη αγγελική φτερούγα, ο διάκονος παρακινεί τον λαό σε προσευχή

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ

Μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της
Στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα.
Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες
Αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα.
Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα.
Κάθισε σε μια πολυθρόνα
Στην αίθουσα vip του αερολιμένα για να διαβάσει με ησυχία.
Δίπλα από την πολυθρόνα βάζει τα μπισκότα της
Ενώ ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα
Άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει.
Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο, ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα.
Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα.

Σκέφτηκε:
-Τι νεύρα έχω!
Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!
Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα.
Αυτό την εξαγρίωνε, αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή.
Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο σκέφτηκε:
-Α, τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;

Η ΤΙΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Όλα να τα κάμνωμεν, ώστε να ημπορέσωμεν να έχωμεν πλησίον μας το άγιο Πνεύμα, και να τιμώμεν πάρα πολύ εκείνους που ορίσθησαν να μεταδίδουν την ενέργειαν αυτού, διότι είναι μεγάλη η αξία των ιερέων. "Ων αν αφήτε", λέγει, "αφέωνται αι αμαρτίαι". Δια τούτο και ο Παύλος έλεγε, "Πείθεσθαι τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε’", και να τους τιμάτε πάρα πολύ. Διότι συ μεν φροντίζεις δια τα ιδικά σου, και αν τα τακτοποιήσης αυτά καλώς, δεν είσαι καθόλου υπεύθυνος για τους άλλους, ο ιερεύς όμως και αν ακόμη τακτοποιήση καλώς τον ιδικόν του βίον, δεν δείξει όμως την πρέπουσαν φροντίδα δια σένα ή δι’ όλα τα μέλη του ποιμνίου του, θα οδηγηθή μαζί με τους πονηρούς εις την γέενναν και πολλές φορές χωρίς να προδίδεται από τους ιδικούς του, οδηγείται εις την καταστροφήν από σας, αν δεν ρυθμίσει καλώς όλα εκείνα που έχουν σχέσιν με αυτόν.

Γνωρίζοντας λοιπόν το μέγεθος του κινδύνου, να αποδίδετε εις αυτούς πολλήν συμπάθειαν, πράγμα που και ο Παύλος υπηνίχθη, λέγων, ότι "αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών", και όχι απλώς αγρυπνούν, αλλά "ως λόγον αποδώσοντες", δια τούτο πρέπει αυτοί να απολαύουν πολλής τιμής. Εάν όμως μαζί με τους άλλους ενεργήτε και σεις εναντίον των, τότε ούτε και σεις θα ευρίσκεσθε εις καλήν κατάστασιν· διότι εν όσω ο κυβερνήτης ευρίσκεται εις κατάστασιν ευθυμίας, θα ευρίσκωνται και οι επιβάται εις ασφάλειαν, αν όμως τον περιφρονούν εκείνοι  και κρατούν στάσιν εχθρικήν εναντίον του και έτσι τον ταλαιπωρούν.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

 

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μία τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Καί τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου». (Β’ Κορ. 6, 16).

Ποιοί λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους; Καί από ποιό αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι; Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ: ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Ή Γραφή είναι μία και αιώνια και αληθινή. Δεν μπορούμε να παίρνου με κομμάτια και να τη χρησιμοποιούμε όπως μας βολεύει. Έχουμε κάνει τον δικό μας Θεό. Κόβουμε και ράβουμε ότι μας συμφέρει.
Γέροντας Αμβρόσιος μονής Δαδίου

Ό θεός δεν επιτρέπει σ' εμάς να βλέπουμε τον κόσμο των αοράτων, γιατί, αν τον βλέπαμε, θα τρελαινόμασταν. Αν βλέπαμε γύρω μας τι υπάρχει και κινείται, θα τρελαινόμασταν.
Γέροντας Αμβρόσιος μονής Δαδίου


Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
Γέροντας Πορφύριoς

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

« Οι δωρητές στις εκκλησίες έχουν την ευλογίαν του Θεού ».

« Ο δωρήζων εις τον οίκον του Θεού γίνεται θεοδώρητος».

« Η εργασία είναι μεγάλη προφύλαξη κατά των πειρασμών ».

« Η πλεονεξία είναι φοβερόν αμάρτημα ».

« Η εγκράτεια της γλώσσας φέρνει πάντα ειρήνη ».

« Μεγάλο κακό στον άνθρωπο που ζή με σκέψη μολυσμένη ».

« Η καλοσύνη της ψυχής αξίζει περισσότερον από την ομορφιά του σώματος».

« Προσέχετε την κατάκρισιν δια των συνάνθρωπόν σας ».

« Προστάτευε ω άνθρωπε τον εαυτόν σου από την αμαρτία για να κερδίσης τον Παράδεισον ».

« Χριστιανέ όλα τα πρωινά είναι δικά σου, το πρωινό της Κυριακής ανήκει εις τον Θεόν. Μη το λησμονάς ».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΕΛΘΕΙ ΘΥΜΟΣ, ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!

«Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την όδόν του Θεού. Εάν δε θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως.

Διά τούτο όταν σοι έλθει θυμός κλείσε το στόμα σου δυνατά και μη ομιλήσεις εις τον υβρίζοντα ή ατιμάζοντα ή ελέγχοντα ή πολυειδώς σε πειράζοντα άνευ λόγου.

Ο άνθρωπος είναι πλασμένος ήμερος και λογικός και επομένως ο θυμός δεν αρμόζει ουδέποτε εις την φύσιν του, ενώ με την αγάπην πάντοτε ευδοκιμεί και υποτάσσεται. Με το καλό και με την αγάπην μπορείς να κάμεις πολλούς να ημερέψουν και αν κανείς είναι καλοπροαίρετος, τον κάμνεις ογλήγορα να συμμορφωθεί, να γένη Άγγελος Θεού».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ, ΠΟΙΑ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΜΑΣ

Ο Ιερός Καβάσιλας μας λέει: «Ο άρτος που διανέμεται ως αντίδωρο, έχει από πριν αγιασθεί, επειδή προσφέρθηκε στον Θεό. Όλοι οι εκκλησιαζόμενοι χριστιανοί τον δέχονται με ευλάβεια μέσα στην δεξιά κυρτή τους παλάμη και ασπάζονται το δεξί χέρι του Ιερέως που πριν από λίγο ακούμπησε και κομμάτιασε το πανάγιο Σώμα του Σωτήρος Χριστού. Επειδή αγιάσθηκε ολόκληρο, γιαυτό πιστεύεται από την Εκκλησία μας ότι το χέρι του λειτουργού μεταδίδει αυτόν τον αγιασμό σε όσους το αγγίζουν και το ασπάζονται».

Μοναχός Ζωσιμάς :Διαπαιδαγώγηση των παιδιών

Όταν έρχονταν γονείς και ζητούσαν από τον Γέροντα να κάνει προσευχή για τα παιδιά τους για να τα φωτίσει ό Θεός, γιατί ήταν πολύ ανυπάκουα, αμέσως ό Γέροντας κατα­λάβαινε πώς πρώτα πρέπει να κάνει προσευχή να γίνουν καλοί χριστιανοί οι ίδιοι οι γονείς και βλέποντας τον αγώνα τους ό Θεός θα φωτίζει και θα καθοδηγεί και τα παιδιά τους Πάντα συμβούλευε τούς γονείς λέγοντας τους:

Σύντομος δρόμος απόκτησης αρετών…

# Τίποτε άλλο δεν σκοτίζει το νου, λέει ο Μέγας Βασίλειος, όσο η πονηρία, και τίποτα δε φωτίζει το νου, όσο η ανάγνωση στην ησυχία.
# Τίποτε δεν οδηγεί πιο γρήγορα στον πόνο της ψυχής, όσο η ενθύμηση του θανάτου.
# Τίποτε δεν οδηγεί σε αφανή προκοπή, όσο η αυτομεμψία και το κόψιμο των θελημάτων· ούτε σε αφανή απώλεια, όσο η οίηση και η αυταρέσκεια.
# Τίποτε δεν προξενεί την αποστροφή του Θεού και την τιμωρία του ανθρώπου, όσο ο γογγυσμός· ούτε την ευκολία στην αμαρτία, όσο η σύγχυση και η πολυλογία.

# Δεν υπάρχει άλλος συντομότερος δρόμος για την απόκτηση της αρετής, από τη μόνωση και τη συγκέντρωση του νου. Ούτε για την ευγνωμοσύνη και την ευχαριστία, από τη μελέτη των δωρεών του Θεού και των δικών μας αμαρτιών. Ούτε για την αύξηση των ευεργεσιών, από τον έπαινό τους.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.

Εμπιστευτείτε στο Θεό τον Αγαθό, τον Ισχυρό, τον Ζώντα, και Αυτός θα σας οδηγήσει στην ανάπαυση. Μετά τις δοκιμασίες ακολουθεί η πνευματική χαρά. Ο Κύριος παρακολουθεί όσους υπομένουν τις δοκιμασίες και τις θλίψεις για τη δική Του αγάπη. Μη λιποψυχείτε λοιπόν και μη δειλιάζετε.