ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΑΝΗΡ Ο ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΝΤΟΛΑΙΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΗΣΕΙ ΣΦΟΔΡΑ
Marquee by Copy Paste

Σελίδες

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ…

1Το «ψωμί του Χριστού» το έφτιαχνε, την παραμονή των Χριστουγέννων, η νοικοκυρά με ιδιαίτερη ευλάβεια και με ειδική μαγιά (από ξερό βασιλικό κ.λ.π.).
Απαραίτητος επάνω, χαραγμένος ο σταυρός. Γύρω - γύρω διάφορα διακοσμητικά σκαλιστά στο ζυμάρι ή πρόσθετα στολίδια. Αυτά τόνιζαν το σκοπό του χριστόψωμου και εξέφραζαν τις διάφορες πεποιθήσεις των πιστών.
Την ημέρα του Χριστού, ο νοικοκύρης έπαιρνε το χριστόψωμο, το σταύρωνε, το έκοβε και το μοίραζε σ’ όλη την οικογένειά του και σε όσους παρευρίσκονταν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. (Μερικοί εδώ βλέπουν ένα συμβολισμό της Θείας κοινωνίας. Όπως ο Χριστός έδωσε τον άρτον της ζωής σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του...).
Γύρω από το χριστόψωμο υπάρχουν και άλλες παραδόσεις. Αναφέρονται στην ενότητα της Εκκλησίας και των λαών, με συμβολικό πρότυπο την ένωση των κόκκων του σίτου σ΄ ένα ψωμί. Οι λαοί κάποτε θα ενωθούν μ’ ένα ποιμένα, το Χριστό.

(Από το βιβλίο «Ήθη, έθιμα και… άλλα» του Τιμόθεου Κ. Κιλίφη)

http://www.agioritikovima.gr

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΕΣΩΣΕΝ ΛΑΟΝ ΨΑΛΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ


Tα σπάργανα τού Χριστού


Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Όταν είσαι στις «κλειστές» σου - π Ανδρέας Κονάνος


Η θρησκευτηκότητα του γέλιου

Η θρησκευτηκότητα του γέλιου
Γράφει ὁ π. Ἀνδρέας Κονάνος
 
Ἄκου τί διάβασα κι ἀπογειώθηκα. Καὶ λυπήθηκα γιὰ τὴν τόση σοβαρότητά μου, ποὺ – παραδόξως- διώχνει τὸ Θεὸ ἀπὸ κοντά μου! Ἔλεγε τὸ κείμενο ποὺ βρῆκα: “Γι’ αὐτὸ ἀγαπάω τὰ ἀστεία.
Εἶναι πολὺ θρησκευτικά, πολὺ πνευματικά! Ὅλα τὰ ἀστεία εἶναι πνευματικά, γιατί ξαφνικὰ πυροδοτοῦν μία ἀντίδραση μέσα σου καὶ ξεχνᾶς ὅλη σου τὴ σοβαρότητα.
Γιὰ μία στιγμὴ εἶσαι ξανὰ ἕνα ἀθῶο παιδί, γεμάτο θαυμασμὸ καὶ δέος. Καὶ τὸ γέλιο σὲ κατακλύζει, ἐξαφανίζεσαι μέσα σ’ αὐτό. Τὸ ἐγὼ δὲν ὑπάρχει ὅταν γελᾶς βαθιά. Καὶ ὅποτε τὸ ἐγὼ ἐξαφανίζεται, ἐμφανίζεται ὁ Θεός. Νὰ τὸ θυμᾶσαι ὡς ἕναν θεμελιώδη νόμο: Ὅταν τὸ ἐγὼ λείπει, ὁ Θεὸς εἶναι παρών.”
Θυμᾶμαι στὸ ἅγιο Ὅρος ἔχω γελάσει ἀπίστευτα μέχρι δακρύων, ἀπὸ ἱστορίες τοῦ ἀγαπητοῦ μου π. Σ. – ἑνὸς πολὺ μεγάλου ἀσκητῆ – εἰπωμένες ἀκόμα καὶ μπροστὰ στὸ κοιμητήριο ἐνώπιον τῶν τάφων τῶν πατέρων τῆς μονῆς, χωρὶς νὰ νιώθουμε καθόλου ὅτι ἀσεβοῦμε. Μάλιστα, τὸ ἄλλο πρωὶ κοινωνήσαμε κι ὄλας. Αὐτόν, ποὺ εἶναι ἡ χαρὰ καὶ ὁ μακάριος Γέλως! Ἐγώ, κάνοντας τὸν πνευματικὸ καὶ κατανυκτικό, εἶπα μία μέρα στὸν παπά Σ., μπροστὰ στοὺς τάφους:-Πάτερ μου, σκέφτεστε τὸ τέλος σας; ἑτοιμάζεστε;  Καὶ μοῦ ἀπάντησε:  - Ἂν βιάζεσαι, ὁ δρόμος εἶναι ἀνοιχτός, ὁρίστε, περάστε!  (Καὶ μοῦ ‘ δειξε ἕναν ἄδειο τάφο!)  Καὶ συνέχισε:  - Ἐγὼ θέλω νὰ ζήσω καὶ περνάω μία χαρά! Ἄκου ἐκεῖ ἂν ἑτοιμάζομαι! Ἀπὸ τώρα, ρὲ κύριος; Νέος εἶμαι ἀκόμα!
Ὡραῖοι ἄνθρωποι. Γελαστοί. Γνήσιοι. Αὐτοὺς ἀγαπῶ καὶ ζηλεύω.

Χάνουμε πολλά, ὅταν καθυστεροῦμε στὸν ἐκκλησιασμό!

Χάνουμε πολλά, ὅταν καθυστεροῦμε στὸν ἐκκλησιασμό
Πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι κάθε πρωὶ τελεῖται στὴν Ἐκκλησία ὁ Ὄρθρος καὶ στὴ συνέχεια ἡ Θεία Λειτουργία, ἂν εἶναι Κυριακὴ ἢ γιορτή, ἀλλὰ καὶ κάθε ἀπόγευμα τελεῖται ὁ ἑσπερινός, ἐνῶ σὲ κάποιους ναοὺς τελεῖται καὶ παράκληση. Χτυπάει ἡ καμπάνα κάθε πρωί, χτυπάει ἡ καμπάνα κάθε ἀπόγευμα, γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι ἀρχίζει μία εὐκαιρία δημόσιας προσευχῆς καὶ νὰ μᾶς προσκαλέσει σ΄ αὐτήν. Πολλοὶ νομίζουν ὅτι οἱ ἀκολουθίες αὐτὲς ἀφοροῦν τοὺς ἱερεῖς ἢ τοὺς μοναχοὺς καὶ γίνονται γὶ΄ αὐτούς. Ὄχι, ἀδελφοί μου, δὲν ἀφοροῦν μόνο τους ἱερεῖς καὶ τοὺς μοναχοὺς οἱ ἀκολουθίες, ἀλλὰ μᾶς ἀφοροῦν ὅλους, καὶ ὅλοι, κατὰ τὸ δυνατόν, ὀφείλουμε νὰ παριστάμεθα στοὺς ναοὺς αὐτὲς τὶς ὧρες.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ κάνω μία παρατήρηση καὶ νὰ διατυπώσω ταυτόχρονα καὶ μία παράκληση. Κάθε Κυριακὴ καὶ κάθε γιορτὴ οἱ περισσότεροι προσέρχεστε στὴν ἐκκλησία τὸ τελευταῖο ἡμίωρο ἢ καὶ τέταρτο, λίγο δηλαδὴ πρὶν νὰ τελειώσει ἡ Θεία Λειτουργία καὶ νιώθετε ἱκανοποιημένοι ὅτι ἐπιτελέσατε τὸ «καθῆκον» τοῦ ἐκκλησιασμοῦ. Κάποιοι μάλιστα περνᾶτε ἀπὸ τὸν ναὸ καὶ μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία, ἀνάβετε ἕνα κερὶ καὶ αἰσθάνεστε εὐχαριστημένοι. Χτυπᾶ ἡ καμπάνα τὴν πρώτη φορὰ καὶ μᾶς λέγει: «ἐλᾶτε, ξεκινοῦμε τὴν Ἀκολουθία». Χτυπᾶ δεύτερη φορά, ὅταν ψάλλεται ὁ προσφιλὴς στὴν Παναγία μᾶς ὕμνος, «τὴν τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ», καὶ μᾶς βιάζει νὰ σπεύσουμε. Χτυπᾶ καὶ τὴν τρίτη φορά, στὴ δοξολογία, γιὰ νὰ μᾶς πεῖ «μπαίνουμε στὴ Θεία Λειτουργία, ἀργήσατε».

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ

1του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

ΓΕΝΙΚΑ: Τις περισσότερες πληροφορίες για το βίο του Αγίου τις παίρνουμε από τις ίδιες τις επιστολές του. Στα κείμενά αυτά, η προσωπικότητά του εμφανίζεται τόσο θερμή, ώστε υποτέθηκε, μάλλον λανθασμένα, ότι το όνομά Ιγνάτιος (ignis= πυρ) του αποδόθηκε εκ των υστέρων.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ: Από στοιχεία των επιστολών του οι ειδικοί διατείνονται πως ο Ιγνάτιος ήταν τέκνο ρωμαϊκής εξελληνισμένης οικογένειας. Στα κείμενά του αποδίδει στον εαυτό του την προσφώνηση “Θεοφόρος”. Πιθανή εξήγηση, κατά την παράδοση, του προσωνυμίου αυτού είναι το υποτιθέμενο γεγονός ότι ο Ιγνάτιος ήταν το μικρό παιδί που είχε πάρει στην αγκαλιά του ο Κύριος (Μτθ, ιη΄1). Όμως κατά το χρόνο του μαρτυριόυ του ο Ιγνάτιος θα πρέπει να ήταν εκατονταετής, αν ισχύει αυτή η άποψη. Η άποψη των Καθολικών ότι ονομάστηκε θεοφόρος επειδή στην καρδιά του βρέθηκε γραμμένο το όνομα του Χριστού δεν ευσταθεί, διότι ο Άγιος κατασπαράχθηκε από λιοντάρια. Ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι ο Άγιος συναναστράφηκε με τους Αποστόλους, ενώ ο Ευσέβιος πιστεύει ότι υπήρξε μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη και του Πολυκάρπου. Ο Ωριγένης βεβαιώνει ότι ο Ιγνάτιος υπήρξε δεύτερος επίσκοπος Αντιόχειας (70-107 μ.Χ.). Μετά από πολυχρονη επισκοπεία, συνελήφθη από τις ρωμαϊκές αρχές, δικάστηκε στην Αντιόχεια και καταδικάσθηκε σε θάνατο. Η σύλληψη του συνέβη κατά τον διωγμό στη Μ. Ασία του 112, όταν έπαρχος ήταν ο Πλίνιος ο Νεώτερος, επί βασιλείας Τραϊανού. Η σύλληψή του πιθανότατα συνέβη κατά την εκστρατεία του Τραϊανού κατά της Αρμενίας και της Παρθίας.

ΓΙΝΕ ΠΑΙΔΙ

15«αμήν λέγω υμίν" εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματ». 18:3) - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τάδε λέγει Κύριος και ο λόγος Του είναι άγιος και αληθινός. Τί πλεονέκτημα έχουν τα παιδιά έναντι των μεγάλων; Έχουν τρία πλεονεκτήματα: την πίστη, την υπακοή και την συγχωρητικότητα.

Το παιδί ρωτάει το γονιό του για τα πάντα και, ασχέτως του τι απαντά εκείνος, πιστεύει το γονιό του. Το παιδί υπακούει στο γονιό του και εύκολα υποτάσσει το θέλημα του στο θέλημα του γονιού του. Το παιδί είναι συγχωρητικό και, μολονότι προκαλεί εύκολα, συγχωρεί γρήγορα.

Ο Κύριος μας απαιτεί και τα τρία αυτά από όλους τους ανθρώπους, δηλαδή πίστη, υπακοή και συγχωρητικότητα. Επιθυμεί οι άνθρωποι να πιστεύουν σ' Αυτόν απροϋπόθετα, χωρίς όρους, όπως ένα παιδί πιστεύει στο γονιό του" και να είναι συγχωρητικοί ο ένας με τον άλλον, αμνησίκακοι, χωρίς να απαντούν στο κακό με κακό.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας -- επιστολές του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή ...


Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας - επιστολές του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή (...


ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

1Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης 

«Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις εικόνες. Άλλα πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης. Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνηταί του.
Αν ανάβεις καντήλια στις εικόνες και δεν έχεις αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου, αν είσαι φιλάργυρος και φιλόνικος, η θρησκεία σου είναι ματαία».

Γιατί ανάβω το καντήλι;
" Μου θυμίζει ότι όπως ο Θεός είναι φως, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή μας φωτεινή.
" Είναι ο έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα.
" Είναι μία δική μας θυσία ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγάπης για το Χριστό πού θυσιάστηκε για μας.

" Είναι το φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους πού προσπαθούν να απομακρύνουν το νου του άνθρωπου και τις προσευχές του, από το φως πού είναι ο Θεός.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ

15• «Όταν πηγαίνετε στην εκκλησία να φροντίσετε να πηγαίνετε όσον μπορείτε πρωί και μόλις μπείτε στην εκκλησία να κλείνετε το στόμα σας και σιγά-σιγά να ανάβετε το κερί σας και να στέκεσθε πάντα στην ίδια θέση.

Ούτε να κάθεστε την ώρα της θείας λειτουργίας χωρίς λόγο. Ο νους σας να μην ξεφεύγει εδώ κι εκεί. Από την ώρα που θα μπαίνετε στην εκκλησία μέχρι να τελειώση, να το παίρνετε απόφαση, μια ώρα θα μείνετε, να την διαθέσετε για προσευχή».

• «Όταν τελειώση η θεία λειτουργία να πλησιάσετε με την σειρά και με σεβασμό στην Ωραία Πύλη , να πάρετε αντίδωρο με ενωμένα τα χέρια και στο δεξί χέρι να πάρετε το αντίδωρο. Αφού το φάτε, να μην ρίξετε τα ψίχουλα , που θα τύχη να σας μείνουν στα χέρια σας. Θα τα ρίξετε μέσα στην άμμο, που είναι στα μανουάλια και μετά θα πείτε καλημέρα».

• «Δεν έχουμε το δικαίωμα , όταν πάμε στην εκκλησία, να προσκυνάμε τις εικόνες του τέμπλου, αλλά τα προσκυνητάρια, που είναι μόλις μπαίνουμε στην εκκλησία. Τις εικόνες του τέμπλου, έχουμε ο δικαίωμα να τις χαιρετούμε τα Χριστούγεννα, το Πάσχα , τον Δεκαπενταύγουστο και όταν πρόκειται να κοινωνήσουμε».

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

ΤΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ;

15Του Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης

Πολλά είναι εκείνα που μπορούν να μας παρακινήσουν για να εφαρμόσουμε την εντολή της ελεημοσύνης. Υπάρχει η άπειρη αγάπη και το άπειρο έλεος του Θεού προς τους ανθρώπους γενικότερα και κυρίως προς τους χριστιανούς, αλλά και προς τον καθένα μας χωριστά. Υπάρχει η σαφής και ξεκάθαρη ευαγγελική εντολή. Υπάρχει το παράδειγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Υπάρχει το όνομα του χριστιανού που φέρουμε όλοι μας, το ότι δηλαδή είμαστε μέλη του Χριστού, του σώματός Του.

Να προσθέσεις σε όλα αυτά και την αίσθηση της ευσπλαχνίας που είναι έμφυτη στον άνθρωπο, την έβαλε ο ίδιος ο Θεός μέσα μας. Αυτή αναγκάζει ακόμα κι έναν άγριο άνθρωπο, πολύ δε περισσότερο το χριστιανό, να νιώσει συμπάθεια για κάποιον που υποφέρει. Όλο το πλήθος των συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν διάφορες και πιεστικές ανάγκες, οι φτωχοί, οι δυστυχισμένοι, οι πεινασμένοι, οι γυμνοί, οι άρρωστοι, δεν πρέπει όλοι αυτοί να διεγείρουν μέσα μας αισθήματα συμπάθειας;

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Γίνε αόρατος... ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός.

gine-aoratos
Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς.Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο.
Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Γι'αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι. Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις, τότε προτίμησε ν'ακολουθήσεις τη μέση οδό που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...