ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΑΝΗΡ Ο ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΝΤΟΛΑΙΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΗΣΕΙ ΣΦΟΔΡΑ
Marquee by Copy Paste

Σελίδες

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι.Μ.ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΑΤΡΟΥ -ΑΡΧΙΜ.ΔΑΝΙΗΛ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ 8 - 9 - 2013



                                                                 Σεβασμιώτατε, Τίμιε Πάτερ και Δέσποτα,

Σεβαστοί μου Πατέρες και Αγαπητοί μου αδελφοί,

Αιτία πνευματικής χαράς και αγαλλιάσεως, είναι η σημερινή ημέρα, γιατί σήμερα εορτάζομε την γέννηση της αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας, του ευωδεστάτου άνθους που βλάστησε «εκ της ρίζης Ιεσσαί».

λτε λα τ θνη, κάθε νθρώπινη γενιά, κα κάθε γλσσα, κα κάθε λικία, κα κάθε ξίωμα, ν γιορτάσουμε μ γαλλίαση τν γέννηση τς παγκόσμιας χαρς.

λη κτίση ς γιορτάσει μαζί μας κι᾿ ς μνήσει τν γιασμένο καρπ τς γίας ννας. Γιατ γέννησε στν κόσμο παντοτιν θησαυρ γαθν, τν Παναγία.


τσι πρεπε, ν γεννηθε πρωτότοκη κείνη, πο θ γεννοσε τν «πρωτότοκο λης της δημιουργίας», πο «λα σ᾿ ατν χρωστον τν παρξή τους».

Καλότυχο ζευγάρι, ωακεμ κα ννα, λη κτίση σς εγνωμονε.
Ελογημένος εσαι ωακείμ,  Ευλογημένη και εσύ Άννα και Θαυμαστ είναι η Γαστέρα, πο κυοφόρησες μέσα σου τν μψυχο ορανό, πλατύτερο π τν περαντοσύνη τν ορανν.  λώνι, πο κράτησες πάνω σου τ θημωνι το ζωοποιο σιταριο, πως τ δήλωσε διος Χριστός: «ν δν πέσει κόκκος το σιταριο στ γ κα πεθάνει, παραμένει λομόναχος».

Θαυμάτων θαύματα κα παραδόξων παράδοξα. Γιατ τσι πρεπε, ν᾿ νοίξει μ τ θαύματα δρόμος, π᾿ που μ τρόπο νέκφραστο, π γάπη, κατέβηκε κοντά μας Θες γι ν σαρκωθε.

Δν ντέχω στ χαρά, μ καταβάλλουν τ θαύματα, πόθος μ γεμίζει νθουσιασμό. ς νικήσει λοιπν πόθος, ς ποχωρήσει φόβος, ς τραγουδήσει κιθάρα το Πνεύματος: «ς χαρον ο ορανο κι᾿ ς πηδήσει π᾿ τ χαρά της γ».

Σήμερα νοίγονται ο πύλες τς στειρώσεως, κα παρουσιάζεται θεϊκή, παρθενικ πύλη, πο π μέσα της θ περάσει κα θ μπε στν οκουμένη «σωματικ» Θεός, πο βρίσκεται πέρα π᾿ λα τ ντα.

Σήμερα «γις το μαραγκο», παντεχνίτης Λόγος το Θεο, πο χάρη σ᾿ Ατν Πατέρας δημιούργησε τ πάντα, τ δυνατ χέρι το μεγάλου Θεο, χοντας, μ τ γιο Πνεμα.

Σήμερα φύσηξαν χαρς πνοές, προμηνύματα τς παγκόσμιας Χαρς.

ς χαμογελ πάνω ορανός, κι᾿ ς πηδ π᾿ τ χαρ τς κάτω γ, ς πάλλεται θάλασσα το κόσμου. Μέσα της γεννιέται τ κογχύλι, πο μ τν στραπ το Θεο π᾿ τ οράνια θ συλλάβει στ σπλάχνα του, κα θ γεννήσει τ πολύτιμο μαργαριτάρι, τν Χριστό.

Κόρη, πανέμορφη κα γλυκύτατη. Κρίνο πο ξεφύτρωσες, π τν πι εγενικ κα βασιλικ ρίζα το Δαβίδ. Χάρη σ Σένα, Παρθένε, πλουτίσθηκε βασιλεία μ τν εροσύνη.

Ρόδο, πο πλημμύρισες μ τ θεϊκό σου ρωμα τ σύμπαντα.

στραποβόλημα τν γυναικν.

«μπέλι καλοκλήματο» βλάστησε π᾿ τν ννα, κι νθισε σταφύλι λογλυκό, πιοτ θεϊκό, ν τ πιον ο νθρωποι ν ζήσουν στν αώνα.

ωακεμ κα ννα σπειραν «δικαιοσύνη» κα θερίσανε «καρπ ζως».

Σήμερα ρχίζει σωτηρία το κόσμου.

Οσιολογιώτατε Μοναχέ π. Νεκτάριε.
Με την Χάρη του αγίου Τριαδικού Θεού, τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου, και των οσίων Πατέρων της Εκκλησίας εισήλθες σήμερα στην μοναχική πολιτεία, και δέχθηκες τον βαθμό της μοναχικής ζωής με την ακολουθία της Μοναχικής κουράς και του  αγγελικού σχήματος.
 Οι δύο ευχές που προηγήθηκαν της κουράς αυτής κάνουν λόγο για την αξία της μοναχικής ζωής και την σπουδαιότητα του έργου που αναλαμβάνεις από σήμερα. Το όλο πνεύμα των ευχών αυτών είναι ευχαριστία στον Θεό για την κλήση και την ανταπόκρισή σου σε αυτήν, αλλά και παράκληση στον Θεό να σε καθοδηγήση σε αυτήν την πορεία, να σε προφυλάξη από τις παγίδες του διαβόλου και να σε καταξιώση και της τελείας δωρεάς των χαρισμάτων Του.
Η μοναχική ζωή καλείται “σεμνό επάγγελμα” και “Αγγελική πολιτεία”. Πρόκειται για μια ζωή σεμνή, αγιασμένη που επαγγέλλεται την μέθεξη της ζωής της αιωνίου.

Ο μοναχός καλείται να γίνη ναός του Αγίου Πνεύματος. “Και ναόν άγιόν σου γενέσθαι καταξίωσον”. Και γνωρίζουμε από την διδασκαλία του Μ. Βασιλείου ότι ο άνθρωπος γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος.

Πρόκειται για την αδιάλειπτη νοερά καρδιακή προσευχή, που γίνεται μέσα στον χώρο της καρδιάς, η οποία προσευχή λέγεται μονολόγιστος, ακριβώς γιατί τότε ο άνθρωπος έχει ένα και μοναδικό λόγο στην καρδιά του, που είναι το “Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού ελέησόν με”.

Γι’ αυτό παρακαλέσαμε προηγουμένως τον Θεό: “συνέτισον αυτόν μνημονεύειν σου δια παντός”. Δεν πρόκειται για μια απρόσωπη, ανυπόστατη και συναισθηματική μνήμη Θεού, αλλά για μια υποστατική μνήμη, που είναι έκφραση της βαθυτάτης σχέσεως με τον Θεό.

Γνωρίζεις από τις θεολογικές σου σπουδές, από την επικοινωνία σου με ασκητάς και μοναχούς, αλλά και από την μελέτη των νηπτικών συγγραμμάτων των Πατέρων ότι ο μοναχισμός είναι το καύχημα της Εκκλησίας.

Ομοιάζει με τον οφθαλμό που δεν ανέχεται και την παραμικρή σκόνη, γιατί αμέσως δακρύζει και πονάει.

Ο ορθόδοξος μοναχισμός είναι ησυχαστικός, νηπτικός με όλη την σημασία της λέξεως. Ο μοναχός, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Σιναΐτη, αναζητά να αποκτήση “τόν πολύτιμον μαργαρίτην”. Ο μοναχός που αναζητά αυτόν τον μαργαρίτη “εις τον βυθόν της ησυχίας εισδύων, πάντα τα υπάρχοντα αυτώ θελήματα πιπράσκει δια της υπακοής των εντολών, ίνα απ’ εντεύθεν αυτόν κτήσηται”. Μοναχός δεν είναι εκείνος που φορά απλώς το σχήμα και το ένδυμα του μοναχού, αλλά εκείνος που έχει νήψη και είναι μοναχός μέσα στην καρδιά του.

Ένας τέτοιος μοναχός θέλω να γίνης. Αυτόν τον μοναχισμό να ζής.

Σε γνώρισα παιδί μου μέσα από την οικογένεια σου είμεθα συμφοιτητές επί πολλά έτη με τον μοναδικό σου αδελφό Εμμανουήλ στις θεολογικές σχολές Αθηνών. Διέκρινα την αγάπη σου προς τον Θεό και την Εκκλησία, την αφοσίωσή σου στο ιεραρχικό πολίτευμα της Εκκλησιάς, αλλά και την αγάπη σου προς την μοναχική πολιτεία, στην αυθεντική της έκφραση και ζωή.         

Ο Θεός σε ευλόγησε πλούσια, σού έδωσε την απλότητα, την ταπείνωση και την υπακοή, το εκκλησιαστικό φρόνημα.
Σε αυτό σε ωφέλησαν οι γονείς σου, Βασίλειος και Θεώνη, οι οποίοι και δέχθηκαν ευχαρίστως αυτή την επιλογή σου, και το περιβάλλον στο οποίο έζησες. Και προσεύχομαι με όλη την δύναμη της ψυχής μου να μείνης μέχρι τέλους ένας απλός, ταπεινός μοναχός και με την χάρη του Θεού κληρικός, ώστε να γίνεσαι παρηγοριά σ’ όσους σε πλησιάζουν.

Με την Μοναχική σου κουρά σήμερα άλλαξες και το όνομά σου και από τώρα θα τιτλοφορείσαι με το όνομα Νεκτάριος, και πείρες το όνομα ενός Μεγάλου Αγίου του οποίου το όνομα συμβολίζει το Νέκταρ το ποτό των αρετών και των χαρισμάτων ο οποίος αφιερώθηκε εις τον Θεόν  ψυχή τε και σώματι.

Έπρεπε αυτό το όνομα να σού δώσω, αφού ήταν ο πιο αγαπητός μας και σεβαστός και πολύ Μεγάλος Άγιος, που επηρέασε την ζωή και των δύο μας βαθειά. Ήταν ένας αρετής φίλος γνήσιος Επίσκοπος, που έζησε ασκητικά και κοιμήθηκε οσιακά, με χαρακτηριστικά γνωρίσματα μεγάλου Αγίου.

Και αυτό πραγματοποιείται σήμερα, αφού είναι η πρώτη Μοναχική κουρά μοναχού που επιτελείτε  επί της Ηγουμενίας μου. Και χαίρομαι πολύ διότι θα ακούω κοντά μου το όνομα του πολυσεβάστου Αγίου της Καρδιάς μου.
Έπειτα, το όνομα αυτό που έλαβες σήμερα, έπρεπε να σού δοθή, γιατί και εσύ τον γνώρισες από μικρό παιδί.

     Αγαπητέ μου π. Νεκτάριε,
Είμαι βαθύτατα συγκινημένος με την σημερινή είσοδό σου στις τάξεις των μοναχών οι οποίοι ασκούνται στην ορθόδοξη ησυχαστική παράδοση. Αυτή η ατμόσφαιρα πρέπει να σε περιβάλη σε όλα τα χρόνια της ζωής σου. Να μιμηθής τους οσίους Πατέρας και ασκητάς, ακόμη να μιμηθής τον Μεγάλο Άγιο Νεκτάριο, του οποίου το όνομα θα φέρης στο εξής.

Ο Αββάς Ιωσήφ είπε στον Αββά Λώτ: “ου δύνασαι γενέσθαι μοναχός, εάν μη γένη ως πυρ φλογιζόμενος όλος”. Εύχομαι να κυριεύση όλη σου την ύπαρξη αυτή η φλόγα και η φωτιά της αγάπης του Θεού που εκφράζεται ως μετάνοια, ως ζήλος, ως νοερά προσευχή, ως μαρτυρία και μαρτύριο.
«Η μοναχική ζωή, όπως διδάσκουν οι θεοφόροι Πατέρες, είναι Αποστολική χάρις και ευλογία, είναι ζωή μαρτυρική, γιατί έχει διωγμούς, βασανιστήρια, διαβολές, συκοφαντίες και πειρασμούς. Είναι μαρτύριο συνεχές και αδιάκοπο, αφού ο Μοναχός στην εποχή μας συνειδητά σηκώνει τον Σταυρό του Κυρίου  και συνεχίζει το λυτρωτικό και αγιαστικό έργου Του για όσους επιθυμούν τη σωτηρία τους, δίδοντας τη μαρτυρία της Εκκλησίας.
γιος Σεραπίων, ναγνωρίζοντας ατό τό μεγαλεο το γγελικο σχήματος, πευθύνεται στούς μοναχούς λέγοντας:

«Πόσο περέχει στν τιμ τ γιο σχμα σας! Πόση εωδία πνευματικ ποπνέει! Πόσο μεγάλο εναι τ πάγγελμα πο διαλέξατε! Κανένας λόγος δν μπορε ν τ ξυμνήσει!

πάγγελμα πο γγίζεις τν ορανό! πάγγελμα πο συνδέεσαι μ τν Θεό! πάγγελμα πο μοιάζεις μ γγέλους!   πάγγελμα πο διασώζεις τ «κατ’ εκόνα»! πάγγελμα πο παραστέκεσαι κοντ στν Θεό! πάγγελμα πο εσαι γι τν Θε τ πι τίμιο! πάγγελμα μ τ ποο σώζεται κόσμος! Μακαρίζοντάς σας κάποιος, δίκαια θ μποροσε ν πε: «μακάριοι ο μωμοι ν δ, ο πορευόμενοι ν νόμ Κυρίου»

Σεβαστέ μας Γέροντα, Άγιε Κεφαλληνίας η αγάπη και η εμπιστοσύνη Σας προς τα ταπεινά μας πρόσωπα έχει ως  αποτέλεσμα το σημερινό ιστορικό και χαρμόσυνο γεγονός νοιώθω μεγαλύτερο το βάρος της κληρονομιάς.

Όμως παίρνω  δύναμη και θάρρος να συνεχίσω, διότι γνωρίζω πως συνοδοιπόρο αυτής της διακονίας μου θα έχω Εσάς με την μεγάλη εμπειρία, αλλά προπάντων την αγάπη που τρέφετε όχι μόνο για την Μονή μας, αλλά για ολόκληρο τον Ιερό Χώρο των Αγίων και Ιερών Σεβασμάτων της Νήσου μας .

Ο Δικός μου αγώνας, Σεβασμιώτατε, θα είναι να σταθώ πατέρας  σε όσους αδελφούς η Χάρις του Θεού θα φέρει κοντά μας. Μέριμνά μου θα είναι να καταστεί η Μονή μας κέντρο της λατρευτικής ζωής και της ορθοδόξου μοναχικής ασκήσεως, ένα πνευματικό θεραπευτήριο που θα οδηγεί στην θέωση, κατά τα πρότυπα και τους κανόνες του αγιοπατερικού κοινοβιακού μοναχισμού.

Δια του πνευματικού αγώνος η κάθαρσις των παθών, ο φωτισμός του νου και η θέωση να γίνει το καθημερινό μας βίωμα. Ακόμη να σταθούμε πατρικά στους αδελφούς μας που θα προστρέχουν κοντά μας.

Να γίνουμε συγκηρυναίοι τόσο στην πνευματική πορεία προς τον αγιασμό και την θεωσή τους, όσο και στις καθημερινές χαρές, αγωνίες και κυρίως στις δυσκολίες της ζωής. Να ευλογήσει ο Θεός να κάνουμε πράξη τον λόγο του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος «φως μοναχοίς Άγγελοι, φως λαϊκοίς μοναχική πολιτεία».

Σεβασμιώτατε, επιτρέψτε μου να απευθυνθώ προς το σεπτόν πρόσωπόν Σας.

 « Και επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω πως αυτή η χαρά είναι πηγαία, ειλικρινής και απόλυτη ».
« Είναι γεγονός πως στο πρόσωπό σας βλέπουμε τον διαπρεπή ιεράρχη και πνευματικό πατέρα που δεν φείδεται κόπων και μόχθων, πού αόκνως αναλώνει τον εαυτό του στην διακονία του θείου θελήματος ».
« Και διακονία σημαίνει αγάπη και ταπείνωση Ιδού τα δύο χρυσά εγκόλπια που κοσμούν το στήθος σας  Σεβασμιότατε».
« Αισθανόμαστε την πατρική σας αγκαλιά να μας περικλείει όλους ».

«Ο επίσκοπος είναι ηγέτης από τη φύση της αποστολής του»
« Την ευχή Σας Γέροντα. Να ξέρετε ότι κατέχετε την πιο υψηλή θέση στην προσευχή, την καρδιά και την συνείδησή όλων μας ».
Ελπίδα  και  παρηγοριά  μου  ακόμη  των  Συμψηφούντων  Ηγουμενοσυμβούλων  Αρχιμανδρίτου  Φωτίου  Γαβριελάτου  Ιεροκύρηκος  και  Αρχιμανδρίτου  Παϊσίου  Παράσχη.

Ευχαριστώ  πολύ  τους κληρικούς τους Καταγόμενους  από  την  Γενέτειρα  μου την  Αργολίδα   τον Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος Αρχιμ. Χρυσόστομο Παπουλέση και Αρχιμ. Ιωσήφ Δρόσο όπου  παρόλο  την  απόσταση  που  μας  χωρίζει  μας  ενώνει  η  εν  Χριστώ  Αγάπη.

Ευχαριστώ  πολύ  τον  Καπετάν  Νικόλα  τον  Βεργωτή  Στύλο  ακλόνητο  της  Ιεράς  μας  Μονής  για  την  πολυετή  προσφορά  του, για  την  ανακούφιση  που  μας  έδωσε  στο  δύσκολο  έργο  μας,  του  εύχομαι  υγεία  και  μακροημέρευση.                                        

Ευχαριστώ  πολύ  τους  ευεργέτες  διδασκάλους  και  καθηγητές  μας  της  Ανωτάτης  Θεολογικής  Ακαδημίας  Αθηνών  και  Θεολογικής  Σχολής  Αθηνών  τους  εγγύς  και  τους  μακράν.

Απευθύνομαι εξαιρέτως σε εσάς Άγιε σχολάρχα κ. Κοσμά Γεωργίου όπου σήμερα μας τιμάτε ιδιαιτέρως με την παρουσία σας και που σας αξιώνει ο θεός να βρίσκεστε σήμερα ανάμεσα μας και να γίνεστε και σεις συμμέτοχος της χαράς μας. Ενοποιών σας Άγιε σχολάρχα δυο μαθητές σας ενεργά μέλη της Εκκλησιάς, ο ένας από την θέση του ηγουμένου και ο άλλος από την θέση του μοναχού. Τι να πρώτο είπω για την προσωπικότητα σας, για τις αρχές που μας δώσατε και τα άθολα νάματα της πίστεως και τις γνώσεως που μας μεταδώσατε, για το αδαμάντινο του χαρακτήρα σας και για την αγάπη που μας περιβάλλεται από καρδίας σας δεχθείτε παρακαλώ την ευγνωμοσύνη και τις ευχές μας για υγεία και μακροημέρευση τόσο σε εσάς όσο και στους οικείους σας.

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Βασίλειο Γαϊτάνη καθηγητή της κοινωνικής θεολογίας του Πανεπιστιμίου Αθηνών για την αγάπη του  απέναντι στα πρόσωπα μας και που βρίσκετε με πολύ χαρά σήμερα κοντά μας.  
Ευχαριστώ  πολύ  όλες  τις  αρχές  του  τόπου  τον  κ.  Αντιπεριφερειάρχη Κεφαλονιάς και Ιθάκης κ. Σωτήρη  Κουρή, τον  Δήμαρχο  μας  κ.  Αλέξανδρο  Παρίση,  τον αντιδήμαρχο ελειου πρόννων κ. Βασίλειο Καμπίτση για την αμέριστη βοήθεια του τον  Αστυνομικό  Διευθυντή   του Νησιού μας κ. Αλγέρη,  τον  Διοικητή  του  Αστυνομικού  τμήματος  Πόρου  κ. Δημήτριο παλάσκα,  και  την  κ.α.  Γιαννακοπούλου Λιμενάρχη   μετά  του επιτελείου της για  την  άριστη  συνεργασία  που  έχουμε  και  βρίσκονται  πάντοτε  στο  πλευρό  μας σε  ότι  χρειαστούμε.

Ευχαριστίες θερμές εις τους «ηδύμολπους και μελιστάλακτους Ιεροψάλτες που με την καλλικέλαδη ψαλμωδία τους μας χάρισαν μια πνευματική πανδεσία καθώς που και με τη θερμή προσευχή τους συμμετείχαν σ αυτή την ξεχωριστή Θεία Λειτουργία».

Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω θερμά όλους τους παρευρισκομένους κληρικούς,  και λαϊκούς, και τους ευλαβείς προσκυνητές της Ιεράς Μονής.

Ευγνωμοσύνη  για  τους  ευλαβείς  κατοίκους  της  Κεφαλονιάς  που  μας  δέχτηκαν  με  καλοσύνη.  Ελπίδα  και  παρηγοριά μου όλοι  οι  ενορίτες  μου  οι  Ποριώτες  και  οι  Ποριώτισσες  που  στέκονται  τούτη  την  Οριακή  στιγμή  για το νέο μέλος της Μονής, δίπλα μας,  μας  χαρίζουν  την Αγάπη  την  Προσευχή  τους, είτε βρίσκονται στην   Ιερά Μονή  είτε όχι.

Όλους όσους ποικιλοτρόπως μας στήριξαν και μας βοήθησαν, τους εκλεκτούς και αγαπητούς φίλους και συμπαραστάτες μας και να τους παρακαλέσουμε να παραμείνουν ευχέτες και συνοδοιπόροι του δύσκολου έργου μας.

Μνηστή    Κύριος  ο  Θεός  Υπέρ  Μακαρίας  Μνήμης  και  Αιωνίου  Αναπαύσεως  της  δούλης  του  Θεού Θεώνης της μητρός σου πατέρα Νεκτάριε που έφυγε πρόωρα από την ζωή για τις ουράνιες και αιώνιες απολάυσεις  την επ ελπίδι Αναστάσεως Ζωής  Αιωνίου.

Περαίνοντας το λόγο μου Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα επιτρέψατε μου να αναφερθώ σε έναν σύγχρονο Διακριτικό Γέροντα της Αθωνικής πολιτείας τον Γέροντα Εφραίμ τον κατουνακιώτη όταν για πολλά χρόνια προσευχότανε στην Παναγία να του στείλει έναν άνθρωπο για υποτακτικό και όταν η Παναγία του έστειλε το πρώτο του καλογέρι και τον ευαρέστησε τόσο πολύ πήγε ο γέροντας μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας και της είπε με όλη την απλότητα που τον διέκρινε όπως το μικρό παιδί στην μητέρα του, Παναγία μου εγώ άνθρωπο σου ζήτησα και εσύ Άγγελο μου έστειλες πολύ σε ευχαριστώ και σε ευνομονώ                Πατέρα Νεκτάριε παιδί μου πολύ με ευαρέστησες,                                                                      Πατέρα Νεκτάριε παιδί μου την ευχή μου να έχεις, Πατέρα Νεκτάριε παιδί μύρο να ανάβλυση από επάνω σου. Και όπως παρουσιάστηκες με τον κατάλευκο χιτώνα ενώπιον του Επισκόπου σου έτσι να παρουσιαστείς σαν ολόλαμπρος Άγγελος εν εκείνη τη ημέρα ενώπιον του Κυρίου μας.  Ο Θεός να σε σκεπάζη, να σε χαριτώνη, να σε ενδυναμώνη και να σε γεμίση με κάθε αγαθό.
Ευχηθείτε, Σεβασμιώτατε Πάτερ, της Αποστολικής και Θεοσώστου ταύτης Ιεράς Μητροπόλεως Σας, η διακονία που αναλαμβάνει   σήμερα ως Μοναχός ο πατέρας Νεκτάριος της Ιστορικής Μονής να  αποβεί, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεγαλόχαρης της Άτρου, τον προστάτη και εφόρου της ζωής του Αγίου Ελευθερίου και της Μοναστηριακής του πορείας Μεγάλο του Οδηγό Αγίου Νεκταρίου, του Οσίου Πατρός ημών Γερασίμου, τον Πρίγκιπα των Νέων Ασκητών, του Εφόρου και Πρωστάτου της Νήσου μας. Των Οσίων Πατέρων ημών Ανθίμου και Παναγή των Κεφαλλήνων, των Αγίων εν Κεφαλληνία και ομολογητών Φανέντων Γρηγορίου Θεόδωρου και Λέοντος, του Οσίου πατρός ημών Κλήμεντος του Ατρινού και πάν¬των των Αγίων και Οσίων Κεφαλλήνων Πατέρων, πνευματικά καρποφόρος.

ερ ζευγάρι, ωακεμ κα ννα, δεχτετε π μένα τούτη τν μιλία στ γέννηση τς Μαρίας. Κόρη το ωακεμ κα τς ννας κα Δέσποινά μου, δέξου τ λόγια το μαρτωλο δούλου σου, πο πόθος μως τν καίει κι πόκτησε σένα μοναδικ λπίδα χαρς, προστάτισσα το βίου μας. Κα μεσίτριά του κοντ στν Υό σου κα γγύηση γι τ σωτηρία μας. Σκόρπισε πέρα τ βαρ φορτίο τν μαρτιν μας, κα διάλυσε τ σύννεφο, πο μας σκοτίζει τ μυαλ κα τ παχ στρμα τς λης. Σταμάτησε τος πειρασμος κα κυβέρνησε μ᾿ πιτυχία τ ζωή μας, καί, παίρνοντάς μας π᾿ τ χέρι, δήγησέ μας ψηλ στν οράνια ετυχία, κα στν κόσμο σου δσε δρο τν ερήνη. Κα σ᾿ λους τους κατοίκους τς Νήσου μας, τέλεια τν χαρ κα τν αώνια σωτηρία, μ τς παρακλήσεις τν γονιν σου κι λων τν νθρώπων τς κκλησίας.
«Χαρε Κεχαριτωμένη, Κύριος μαζί σου, ελογημένη σ νάμεσα σ᾿ λες τς γυνακες, κι ελογημένος καρπς τς κοιλίας σου», ησος Χριστός, Υἱὸς το Θεο. Σ᾿ ατν νήκει δόξα μαζ κα στν Πατέρα κα στ γιο Πνεμα στος αἰῶνες τν αώνων. μήν. Γένοιτο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...